Η νόσος Alzheimer είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας, αφού προσβάλει το 10% των ατόμων άνω των 60 ετών και το 20% των ατόμων άνω των 80 ετών. Με τον όρο άνοια περιγράφεται η παθολογική κατάσταση της προοδευτικής έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών. Η νόσος του Alzheimer ανήκει στις μη αναστρέψιμες εκφυλιστικές άνοιες.

Τα κυριότερα κλινικά συμπτώματα είναι η διαταραχή της πρόσφατης μνήμης, η μείωση της ενεργητικότητας και των πρωτοβουλιών, η αδυναμία καθημερινής συντήρησης και η απώλεια βασικών δεξιοτήτων.

 

 

 

 

Η Νόσος Parkinson (NP) είναι μια κινητική διαταραχή. Σε άτομα με Νόσο Parkinson, μία χημική vital στον εγκέφαλο, η ονομαζόμενη ντοπαμίνη, μειώνεται βαθμιαία. Αυτό προκαλεί συμπτώματα όπως τρόμο, βραδύτητα στην κίνηση, άκαμπτα άκρα, προβλήματα βάδισης και ισορροπίας. Η Νόσος Parkinson χειροτερεύει αργά. Πολλές θεραπείες μπορεί να μειώσουν τα συμπτώματα και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής.

 

 

 

Ως Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (ΑΕΕ) περιγράφεται µία ετερογενής οµάδα διαταραχών µε κυρίαρχο γνώρισµα την παρουσία σηµείων & συµπτωµάτων από το Κεντρικό Νευρικό Σύστηµα είτε συνεπεία ισχαιµίας είτε αιµορραγίας. Με τον όρο Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο υπογραµµίζεται η αιφνίδια εµφάνιση των συµπτωµάτων, τα οποία αφήνουν τις περισσότερες φορές µία διαρκή σωµατική & γνωσιακή αναπηρία. Πρόκειται για αιφνίδια διακοπή της αιµάτωσης του εγκεφάλου µε αποτέλεσµα τη βλάβη του εγκεφάλου και τη διακοπή της λειτουργίας του.

Το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο αποτελεί την 3η αιτία θανάτου µετά το καρδιογενές επεισόδιο και τον καρκίνο, ενώ αποτελεί παράλληλα την κύρια αιτία µακροχρόνιας αναπηρίας, καθώς επίσης ένα σηµαντικό αίτιο χρόνιας αναπηρίας και τη συνηθέστερη νευρολογική κατάσταση που απαιτεί νοσηλεία.

Υπάρχουν δύο τύποι Αγγειακού Εγκεφαλικού Επεισοδίου: το Ισχαιµικό και το Αιµορραγικό.

Το 80%-85% των εγκεφαλικών επεισοδίων είναι ισχαιµικά. Από τα 750.000 νέα Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια που συµβαίνουν κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, το 85% οφείλεται σε Έµφρακτο Εγκεφάλου.

Το Ισχαιµικό Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο συµβαίνει όταν διακόπτεται η αρτηριακή παροχή αίµατος σε ένα τµήµα του εγκεφάλου. Αυτό οφείλεται σε απόφραξη των µεγάλων αγγείων προς τον εγκέφαλο, ή των µικρών αγγείων εντός του εγκεφάλου.

Η απόφραξη προκαλείται είτε από δηµιουργία θρόµβου σε µία στενωµένη αρτηρία (θρόµβωση) είτε από θρόµβο που σχηµατίσθηκε σε άλλο σηµείο του σώµατος, συνήθως στην καρδιά, και µετακινήθηκε στις αρτηρίες του εγκεφάλου µε την αιµατική ροή (εµβολή).

Αιµορραγικό επεισόδιο συµβαίνει µετά από αιµορραγία µέσα (Αιµάτωµα), ή γύρω από τον εγκέφαλο (Υπαραχνοειδής Αιµορραγία). Υπάρχουν πολλά πιθανά αίτια αιµορραγίας στον εγκέφαλο. Τα συνηθέστερα είναι:

  • Ρήξη Ανευρύσµατος ή ∆υσπλασίας αγγείου του εγκεφάλου
  • Ρήξη µικρών αγγείων εντός του εγκεφάλου.

 

Η σκλήρυνση κατά πλάκας (πολλαπλή σκλήρυνση) είναι μία χρόνια νευρολογική πάθηση που ανήκει στην κατηγορία των απομυελινωτικών νόσων. Πρόκειται για καταστάσεις στις οποίες υπάρχει σταδιακή καταστροφή της μυελίνης, του περιβλήματος των νεύρων που βοηθά στην προστασία αυτών καθώς και στη μετάδοση των νευρικών ώσεων. Αποτέλεσμα είναι η διαταραχή στη μετάδοση των ερεθισμάτων κατά μήκος ενός νεύρου, δηλαδή δυσλειτουργία αυτού. Το όνομα πολλαπλή σκλήρυνση αναφέρεται στις πολλαπλές ουλές (σκλήρυνση) πάνω στην μυελίνη.

 

 

Η κεφαλαλγία είναι ένα από τα πιο συχνά ιατρικά συμπτώματα. Ενας πονοκέφαλος μπορεέι να είναι σημάδι άγχους η συναισθηματικής δυσφορίας ή αποτέλεσμα μίας πάθησης όπως η ημικρανία, η υπέρταση, η κατάθλιψη.

Η απλή κρίση κεφαλαλγίας συνήθως αντιμετωπίζεται με απλά παυσίπονα. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις ο ασθενής πρέπει να επισκεφτεί ένα νευρολόγο ώστε να λάβει ειδική θεραπεία.

Ενας υγιεινός τρόπος ζωής και ένας καλός ύπνος το βρα΄δυ είναι ο καλύτερος τρόπος να προφυλαχτούμε από τις κεφαλαλγίες.

 

 

Η άνοια είναι ένας γενικός όρος για να περιγράψει την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών σε βαθμό που να επηρεάζουν την καθημερινότητα ενός ανθρώπου.

Η νόσος Αλτζχάιμερ είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος άνοιας.

Η άνοια επηρεάζει την μνήμη, τη γλώσσα, την οπτική αντίληψη, την επίλυση προβλημάτων, την αυτοεξυπηρέτηση και την ικανότητα για αυτοσυγκέντρωση και προσοχή.

 

 

 

 

Πρόκειται για παθήσεις του μυϊκού συστήματος οφειλόμενες σε διάφορα αίτια τα οποία συχνότερα είναι κληρονομικά, μεταβολικά και φλεγμονώδη.
Η συμπτωματολογία συνίσταται κυρίως σε μυϊκή αδυναμία και μυϊκά άλγη, ενώ, η θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο που προκάλεσε τη βλάβη του μυός.